Henk Baars (73) nummer 31 op de kandidatenlijst van Vrede voor Dieren, woont in Den Haag, zijn partner woont in Brussel. Hij omschrijft zichzelf als loyaal en pacifistisch. Zijn ja is ja en zijn nee is nee, maar het is heel vaak ‘ja’. Hij is een goed moderator bij lastige gesprekken en debatten. Hij is resultaatgericht. Hij heeft een brede belangstelling en hij is religieus.
Waar ben je geboren en opgegroeid?
In Den Haag tot aan mijn 12de, daarna Noordwijkerhout op een seminarie om tot RK priester te worden opgeleid. Vervolgens theologie gestudeerd in Amsterdam. Banen (pastoraal werk) in Beverwijk, als bedrijfspastor bij Hoogovens, Amsterdam en Haarlem. Opleiding tot opbouwwerker.
Wat voor jeugd heb je gehad?
Ik ben de zoon van een drukker en een coupeuse. Er waren boeken (ik las grote delen van de dag) in huis en mijn moeder vernaaide alles tot keurige kleding. Er was niet veel geld, maar in Moerwijk (Den Haag) had toen niemand geld en daarmee bestond een zekere gelijkheid. Ik ging al op twaalfjarige leeftijd het huis uit naar het seminarie (internaat). Uitstekende tijd gehad en door totaal andere ondersteunende omgeving de middelbare school aldaar gehaald. Je kon altijd bij je leraren terecht, want ze waren intern.
Wat waren je ambities?
Priester worden in de RK kerk. Dienstweigeren, maar dat was achteraf niet nodig omdat je vrijstelling kreeg vanwege geestelijk ambt. Ik was me wel aan het voorbereiden! Toen al activistisch vanwege met name derde wereld onderwerpen. Het celibaat van het priesterschap was niet aan mij besteed, maar er was de mogelijkheid pastoraal werker te worden. Je kon dan wel getrouwd zijn.
Hoe stond je als kind tegenover dieren?
In mijn leven speelden dieren geen grote rol. Een hond nemen was voor mijn ouders te duur. In ons gezin waren we gewoon respectvol jegens dieren, maar niet bijzonder.
Later hadden we in een religieuze leefgemeenschap een hond die ons allen heel dierbaar was. Ik herinner me enorme stoeipartijen met die hond. Heerlijk dat gevoel. In mijn vroege jeugd was ik altijd bang voor paarden. Had en heb altijd een diepgevoeld respect en onderweg op de fiets probeer ik altijd met ze te praten.
Wat heb je voor opleiding/ studie gedaan?
Ik heb R.K Theologie gestudeerd. Dieren spelen een behoorlijke rol in de bijbel, maar leerde het vooral verstaan als de materialistische context in het bijbelse verhaal. Wat betekende toen het ten tonele voeren van een os of een ezel?
Hoe ziet je carrière er tot dusver uit? Wat doe je momenteel?
Ik was ooit mede-aanjager van de Acht Mei Beweging met de coördinatie van grote manifestaties (soms 10 à 12.000 mensen), werkte in het bedrijfspastoraat in de IJmond, in Amsterdam idem, vooral in de toen opkomende armoede beweging. Later als kerkelijk opbouwwerker in Haarlem en laatstelijk als manager bij Stek, een belangrijke diaconale organisatie van de PKN in Den Haag en coördineerde vele sociale projecten. Ik was mede-oprichter van de Voedselbank Haaglanden en ben daar 22 jaar actief geweest. Ook was ik voorzitter wettelijk adviesorgaan in het Cliënten Raad Sociaal Domein Den Haag voor controle op de uitvoering van de WMO, Participatie en Jeugdwet. Voorganger en medeoprichter van Haagse Dominicus, geïnspireerd op lied en tekst van Huub Oosterhuis. Ik was altijd al actief in de vredesbeweging, maar nu meer dan ooit. Ik ben mede oprichter van de Nieuwe Vredes Beweging. Het grootste deel van mijn tijd gaat in vredeswerk zitten. Ik ben voorzitter van de reeds 100 jaar bestaande pacifistische vereniging Kerk en Vrede in NL.
Is vrede voor jou verbonden met liefde voor dieren?
Dat is voor mij een nieuw terrein en heb het eigenlijk nooit verbonden, maar ben altijd wel gefascineerd door de vraag welke bewustzijnsniveaus er überhaupt zijn. We behandelen dieren buitengewoon slecht.
Sommige mensen kiezen volmondig voor dieren, anderen kiezen voor dieren in het grotere verband van dieren, milieu en natuur. Wat drijft jou vooral?
Het grotere geheel, de samenhang, het geheim van de schepping in meer theologische termen.
Hoe ben je bij Vrede voor Dieren terecht gekomen? Wat vind je van de naam van onze partij?
Ik kwam in contact met het bestuur en het sprak me onmiddellijk aan.
Wat heeft gemaakt dat je je aansloot?
Vooral het pacifistische element, daarnaast het principiële.
Als je nu terugkijkt op je leven, kan je dan stellen dat er momenten geweest zijn die je misschien de kant van Vrede voor Dieren hebben opgestuurd?
Mijn moeder stemde Partij voor de Dieren tot op hoge leeftijd. Dat was toen nog tamelijk exotisch, maar ik ging het steeds beter te begrijpen. Mijn moeder kijkt vanuit de hemel mee (ha, ha)
Hoe ‘voelt’ het nu om erbij te horen?
Ik heb zoiets nog nooit gedaan. Ik vind het een heel interessant proces. Ik moet veel collega’s nog leren kennen.
Stel dat er zoveel zetels gekozen worden dat je mee kan doen in de Tweede Kamer, wat is dan het eerste dat je zou doen?
Dat is voor mij als lijstduwer vrijwel uitgesloten, maar de tegenstem tegen bewapening acht ik essentieel.